نمونه های یک سیارک بالقوه خطرناک در جهت رسیدن به زمین
به گزارش وبلاگ اسبیکو، محموله حاوی نمونه هایی از یک سیارک بالقوه خطرناک قرار است سال آینده طی ماموریت اُسیریس-رکس ناسا به زمین برسد.

فضاپیمای اُسیریس-رکس (OSIRIS-REx) جهت خود را تغییر داده تا برای بازگشت به زمین در سال آینده آماده گردد.
در تاریخ 21 سپتامبر (29 شهریور) فضاپیمای اُسیریس-رکس، پیشران خود را به مدت 30 ثانیه روشن کرد تا جهت خود را اصلاح کند. این اولین باری است که این فضاپیمای حامل نمونه ای از سیارک بنو (Bennu)، از زمان خروجش از این سنگ فضایی در تاریخ 10 مه سال 2021 تا به امروز، جهتش را تغییر می دهد.
سیارک ها از موادی تشکیل شده اند که از ابتدای تشکیل منظومه شمسی و سیارات آن به جای مانده اند. دانشمندان امیدوارند بتوان با مطالعه نمونه هایی از گرد و غبار سیارک اُسیریس-رکس که در تاریخ 24 سپتامبر سال 2023 (دوم مهر 1402) به زمین می رسند، در خصوص اجزای سازنده منظومه شمسی و اجزای تشکیل دهنده حیات، اطلاعات بیشتری کسب نمایند.
این فضاپیما باید با سرعت دقیق و در جهت مناسب به زمین نزدیک گردد تا کپسول حاوی نمونه جمع آوری شده از سیارک بنو را به طور ایمن به جو سیاره ما برساند.
مایک مورئو (Mike Moreau)، معاون مدیر پروژه اُسیریس-رکس در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در مریلند، در بیانیه ای گفت: اگر کپسول حاوی نمونه، بیش از حد متمایل گردد از جو خارج می گردد و اگر زاویه آن خیلی کم باشد، در جو زمین می سوزد.
بنابراین، انجام اصلاحات این چنینی، در طول سال آینده برای اطمینان از موفقیت این ماموریت هفت ساله، که در تاریخ هشتم سپتامبر سال 2016 شروع شد و در تاریخ 20 اکتبر سال 2020 به سیارک بنو رسید، ضروری خواهد بود.
اگر اُسیریس-رکس در جهت فعلی خود باقی بماند در نهایت از فاصله حدود 2200 کیلومتری از کنار زمین عبور خواهد نمود، بنابراین در ژوئیه سال 2023، این فضاپیما مجموعه ای از مانور های تصحیح جهت را شروع خواهد نمود.
دنیل ویبن (Daniel Wibben)، سرپرست طراحی جهت و مانور این فضاپیما می گوید: در طول سال آینده، ما به تدریج جهت اُسیریس-رکس را تنظیم خواهیم کرد تا فضاپیما را به زمین نزدیک تر کنیم. ما باید این فضاپیما را لحظه ای که که زمین در حال عبور است، وارد مدار این سیاره کنیم.
این فرآیند فضاپیما را به فاصله حدود 250 کیلومتری از سطح زمین می رساند. این فاصله به مقدار کافی نزدیک است تا کپسول حاوی نمونه های سیارک بنو بتواند فرود دقیقی با چتر نجات در محدوده آزمون و تمرین یوتا متعلق به نیروی هوایی در بیابان گریت سالت لیک داشته باشد.
در مرحله بعد، کارمندان ناسا محموله به زمین رسیده را به یک آزمایشگاه مهندسی شده نو در مرکز فضایی جانسون در هیوستون منتقل خواهند کرد. دانشمندان از تجهیزاتی مانند گلاوباکس ها و ابزار و ظروف ذخیره سازی مخصوص استفاده خواهند کرد که همگی به گونه ای طراحی شده اند که نمونه را آلوده ننمایند و تا حد امکان آن را بکر نگه دارند. نمونه های جمع آوری شده به وسیله این مأموریت برای گروه هایی از دانشمندان در سراسر دنیا نیز ارسال می گردد و نمونه بزرگی از آن نیز برای مطالعه نسل های آینده حفظ خواهد شد.
این ماموریت پیش از بازگشتن فضاپیما به زمین در سال آینده، داده هایی ارائه نموده است که می تواند اطلاعات بیشتری در خصوص سیارک بنو در اختیار محققان قرار دهد.
در ماه ژوئیه، دانشمندان اعلام کردند که داده های جمع آوری شده به وسیله اُسیریس-رکس در خصوص سطح سیارک بنو نشان می دهد که سیارک به قدری سست است که اگر فضاپیما به جای روشن کردن پیشران های خود برای دور شدن سریع از سطح آن، کوشش می کرد روی این سیارک فرود بیاید، زیر سطح آن غرق می شد.
اُسیریس-رکس بعلاوه داده هایی را در اختیار ناسا قرار داده است که به آن ها در محاسبه مدار بالقوه خطرناک این جرم آسمانی تا سال 2300 یاری می نماید. این اطلاعات می تواند در معین اینکه آیا سیارک بنو، که قطری معادل 1200 فوت (490 متر) دارد، می تواند پس از نزدیک شدن به زمین در سال 2135، به آن برخورد کند یا خیر، اهمیت زیادی دارد.
او اضافه کرد: ما این کار را با انجام آنالیز های نجومی و ساخت مدل های مداری برای این اجرام انجام می دهیم. ماموریت اُسیریس-رکس فرصت فوق العاده ای برای اصلاح و آزمایش این مدل ها فراهم نموده است و به ما یاری می نماید تا بهتر پیش بینی کنیم که سیارک بنو بیش از یک قرن دیگر، زمانی که به زمین نزدیک می گردد در کجا قرار خواهد داشت.
وبلاگ اسبیکو علمی پزشکی فناوری
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان