ایران تا 40 سال دیگر تنها 20 درصد از منابع آبی اش را دارد - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، مردم شناسان در نشست میراث آب و مسأله خشکسالی با هشدار این که 80 درصد منابع آبی ایران تا سال 2040 از دست می رود، تاکید کردند: تأمین نکردن بودجه کافی برای مقابله با خشکسالی و اجرا نکردن قراردادهای سازمان های مسؤول، خشکسالی را به بروز قحطی و از سوی دیگر نابودی آیین ها و باورهای مردم خواهد کشاند.

به گزارش وبلاگ اسبیکو به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، گلفام شریفی، عضو هیأت علمی این پژوهشگاه در نشست میراث آب و مسأله خشکسالی که همزمان با هفته پژوهش در روز دوشنبه 28 آذرماه برگزار گردید، با اشاره به پیامدهای انسان شناختی خشک شدن قنات های یزد، گفت: گزارش های بسکمک از خشک شدن قنات و چاه های استان یزد و پیش روی آب شور در منطقه ها مختلف استان یزد انتشار یافته است، اما به نظر من یکی از مهم ترین آسیب های خشکسالی، متأسفانه پیامدهای نامطلوب انسان شناختی است.

او به اختصار به بعضی پیامدهای ناگوار انسان شناختی خشک شدن قنات های یزد اشاره نمود و اضافه نمود: مهم ترین پیامد خشک شدن قنات ها تاثیر آن بر روابط اجتماعی مردم یزد است. روابط میان مقنیان و شغل مقنی گری، نداشتن علاقه نسل جوان به این شغل و بعلاوه کار گروهی مقنیان یا به عبارت دیگر ابعاد اجتماعی کمک گری آن ها کمرنگ شده است.

این عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با بیان این که با شناخت عناصر فرهنگی و انسان شناختی هر منطقه جغرافیایی می توان روند افزایشی خشکسالی را کنترل کرد، گفت: استفاده صحیح از آب های زیرزمینی، اعمال روش های آبکمک کم مصرف، وجود قنات های کارآمد، عدم حفر بی رویه چاه های عمیق و نیمه عمیق در منطقه ها مختلف و به کارگیری روش های بی ضرر کشاورزی، روش هایی هستند که خشکسالی و در پی آن قحطی را به تأخیر خواهند انداخت، اما بی توجه به این مسائل و سپردن مسؤولیت به افراد غیر متخصص و از همه مهم تر تأمین نکردن بودجه کافی برای مقابله با خشکسالی و اجرا نکردن قراردادهای سازمان های مسؤول، خشکسالی را به بروز قحطی و خشکسالی و از سوی دیگر نابودی آیین ها و باورها خواهد کشاند، بنابراین با رعایت این مسائل در حد بضاعت می توان راه هایی برای پاسداشت آیین ها و مسائل انسان شناختی قنات ها به کار برد.

آزاده پشوتنی زاده عضو دیگر هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری درباره عروسک گل گشنیزی و نقش آن در باران خواهی و طلب شفا برای بچه هایی که بیماری ریوی دارند به مواردی همانند بافتن پارچه، پرورش کرم ابریشم، نقش بانوی بلد، بکارگیری سبزی گشنیز، جمع آوری پول، پخت نان و پولی که در این مراسم از موبدان زرتشتی جمع آوری و به مصرف هزینه های لایروبی می رسد، اشاره نمود و به تشریح هر یک پرداخت.

او اضافه نمود: برای تهیه غذاهای مورد استفاده در این مراسم گوشتی ذبح نمی گردد و عروسک نیز در آخر به مکان های مقدس برده و فروخته شده و پول آن صرف کارهای خیر می گردد.

در ادامه ژیلا مشیری مردم شناس و کارشناس پژوهشکده مردم شناسی با اشاره به این که در سال های اخیر آب و خشکسالی اثرات سویی بر محیط زیست و زندگی مردم داشته است، اضافه نمود: به همین دلیل در پژوهشکده مردم شناسی سلسله پژوهش های گسترده ای با این موضوع در حال اجرا است. توسعه روزافزون فعالیت های کشاورزی و صنعتی باعث شده هدر رفت آب در کشاورزی بیشتر احساس گردد. تحقیق و نموداری که بر این اساس اجرا شده نشان می دهد که ایران تا سال 2040، 80 درصد از منابع آبی اش را از دست می دهد.

این پژوهشگر با اشاره به سیاست اجرای آبکمک قطره ای به جای آبکمک قدیمی و مسائل آن، اظهار کرد: تغییر شیوه کشت در منطقه ها کویری مانند گرمسار و کمبود آب در این منطقه باعث شده که مردم در این منطقه ها از بارش کمِ باران رنج ببرند و از طرفی سیاست جهاد کشاورزی برای جایگزین کردن محصولات همانند زیتون، پسته و زعفران با استقبال روبرو نشده است.