داروهای ضد جنون (آنتی سایکوتیک) قدیمی، به عنوان دارویی برای درمان دیابت! - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، محققانی که در حال مطالعه روش های تازه برای بهبود کنترل قند خون در دیابت نوع 2 هستند، کشف نموده اند که یک دسته قدیمی از داروهای ضد روان پریشی (جنون) ممکن است سرنخ هایی برای نوع تازهی از درمان دیابت یا ازدیاد قند خون (هیپرگلیسمی) باشند.

گرچه شاید تصور کنید که به میزان کافی دارو از دسته های مختلف برای درمان دیابت داریم، اما گستره عوارض دیابت آنقدر زیاد است که همواره دانشمندان در پی کشف داروهای تازهتر برای آن هستند.

چند سال پیش، تیمی از محققان دانشگاه آلبرتا یک شیوه درمانی تازه بالقوه برای دیابت نوع 2 کشف کردند. مطالعات حیوانی نشان داد که سطوح بالای آنزیمی به نام سوکسینیل CoA: 3-کتواسید CoA ترانسفراز (SCOT) با هیپرگلیسمی مرتبط است و هنگامی که سطح SCOT در موش های چاق کاهش یافت، علائم قند خون به طور قابل توجهی بهبود یافت.

بنابراین، به جای کوشش برای توسعه یک داروی کاملاً تازه برای مهار SCOT، محققان به مدل سازی رایانه ای روی آوردند تا دریابند آیا دارویی از قبل وجود دارد که می تواند با آنزیم SCOT تعامل داشته باشد یا خیر. به گفته جان اوشر، محقق اصلی این تحقیق تازه، این نوع استفاده مجدد از دارو می تواند روند توسعه بالینی را تسریع کند و امکان پرش سریع به آزمایشات بالینی انسانی در مراحل اولیه را فراهم کند.

با این کار از آنجایی که قبلاً داده های ایمنی را دارید، تا حدودی روند را تسریع می کن و از نقطه نظر مالی، اغلب به علت اینکه بسیاری از این داروهایی که برای استفاده مجدد دنبال می شوند قدیمی تر هستند، ثبت اختراع آسان تر و مقرون به صرفه تر می گردد.

در سال 2020، آشر و همکارانش برای اولین بار متوجه شدند که یک داروی قدیمی ضد روان پریشی به نام پیموزیاد، فعالیت SCOT را در موش های چاق مهار می نماید. این دارو بعلاوه با موفقیت هیپرگلیسمی ناشی از چاقی را در حیوانات بهتر می کرد

اکنون، نظر می رسد چندین داروی دیگر در همان دسته از داروهای ضد روان پریشی به عنوان مهارنماینده های SCOT به طور موثر در این موضوع عمل می نمایند. دسته ای از داروها که به نام دی فنیل بوتیل پیپریدین ها (DPBPs) شناخته می شوند، در دهه 1960 ساخته شدند و هنوز هم استفاده می شوند.

همه آنها با این آنزیم تداخل دارند. همه آنها با جلوگیری از سوزاندن کتون ها به عنوان منبع سوخت، کنترل قند خون را بهبود می بخشند. ما معتقدیم که این مهار SCOT علتی است که این داروهای ضد روان پریشی ممکن است زندگی دومی برای استفاده مجدد به عنوان یک عامل ضد دیابت داشته باشند.

از آنجایی که داروهای DPBP قبلاً داروهای تأیید شده هستند، محققان امیدوارند که به سرعت معین گردد که این دارو برای دیابت در انسان بدون عوارض قابل استفاده هستند یا خیر.

احتمالاً این داروها به نوعی اصلاح احتیاج دارند تا به عنوان داروهای هدفمندتری برای دیابت نوع 2 عمل نمایند. از آنجا که DPBP ها از سد خونی مغزی عبور می نمایند، می توانند عوارض جانبی مانند خستگی یا سرگیجه ایجاد نمایند. پس باید طوری تغییر داده شوند قادر به عبور از مغز نباشند و صرفاً بر مهار SCOT در سایر قسمت های بدن تمرکز نمایند.

مطالعه تازه در مجله Diabetes منتشر شده است.

منبع: دانشگاه آلبرتا