دنیا با من برقص فیلمی که پشیمان تان نمی کند! - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، خبرنگاران: شاید این روز ها سخت ترین دوره زندگی ایرانی ها باشد. هم بحران بیماری و هم تشدید مسائل مالی خیلی هایمان را از دل و دماغ انداخته. خیلی ها بیکار یا دچار سختی های معیشتی شده اند. برای همین باید به فیلم های سینمایی که از اکران پرهیر می نمایند حق داد. اما در همین اوضاع شاید بهترین پیشنهاد، تماشای فیلم هایی باشد که آزارنده نیستند؛ مثل اغلب فیلم های اجتماعی سال های اخیر داد و فریاد ندارند و با صحنه های دلخراش فقر و جنایت، تماشاگران خود را عصبی تر نمی نمایند. دنیا با من برقص چنین فیلمی است. تقریبا همه کسانی که فیلم را دیده اند می گویند بعد از دیدنش حالشان بهتر شد. اما چرا.

اولین فیلم سروش صحت یک فیلم خانوادگی است و توانسته سیمرغ بهترین کارگردانی را در سی و هفتمین جشنواره دنیای فیلم فجر از دست رقبا بیرون بیاورد. ماجرای فیلم درباره آخرین سالگرد تولد دنیاگیر (علی مصفا) است. زمانی که رفقایش دورهم جمع می شوند تا کمی خوش بگذرانند، اما این جمع محبت آمیز باعث اتفاقاتی می گردد که معنای زندگی را برای برخی هایشان تغییر می دهد. نمایش این حوادث فرصتی هم هست تا تماشاگر کمی به خودش و زندگی اش فکر کند و احتمالا به مفاهیم تازه ای برسد.

دنیا با من برقص را باید دید؟ | دیدنی های فیلم

فضای آرامش بخش و روستایی محل زندگی دنیا یا علی مصفا که از زیبایی گیلان بهره برده، در کنار داستان فیلم برای شما دقایق لذتبخش و آرامی را به همراه می آورد. فیلم اوج و فرود زیادی ندارد و گره های آن هم به تدریج باز می گردد. یعنی سرعت فیلم زیاد نیست، اما این کندی آدم را اذیت نمی نماید. چون در خدمت مفهوم مورد نظر فیلم است و یاری می نماید کمی سر جایمان جابه جا شویم و نفسی بکشیم. چهره های آشنا در فیلم هم ارتباط برقرار کردن با آن را راحت تر می نماید. از علی مصفا که با اساسا موجودی دوست داشتنی است تا جواد عزتی ساکت فیلم. پژمان جمشیدی هم مثل همواره با کاراکتر شیرین و شوخی هایش فیلم را مفرح می نماید.

تماشای دنیا با من برقص در فیلیمو

دنیا... برگ برنده دارد؟ | ستاره دنیا...

در حضور این همه بازیگر اسمی، یک هانیه توسلی فوق بامزه تبدیل شده به انرژی گیش برنده فیلم. هانیه در این فیلم نقش یک زن تازه به دوران رسیده یا به قول امروزی ها خز را بازی می نماید که معترف است برای پول شوهرش با او ازدواج نموده. او سنخیتی با جمع کم و بیش فرهیخته رفقای دنیا ندارد. اما همین کنتراست و راحتی او در ایفای نقش، تبدیلش نموده به ستاره احتمالا ناخواسته فیلم. شوخی های هانیه، از طرح مسائل جنسی تا الاغ سواری اش (!) تقریبا همه خوب درآمده اند و مبتذل نشده اند. این ها هم بیشتر به خاطر درخشش خود هانیه توسلی است. اصلا همین کاراکتر هانیه و پژمان می توانست هر فیلم متوسطی را نجات بدهد و پرفروش کند. اما در این فیلم خوشبختانه به اندازه از آن ها استفاده شده و گندش را درنیاورده اند.

دنیا... نقطه ضعف دارد؟ | ندیدنی های دنیا...

فیلم تازه سروش صحت با همه حال خوشی که دارد، از حدی بالاتر نمی رود و تبدیل به یک اثر فوق العاده ای نمی گردد که بار ها و بار ها بخواهیم تماشایش کنیم و به درک تازه ای از نکاتش برسیم. فیلم با ابهاماتی روبرو است که پاسخ مناسبی به آن ها داده نمی گردد. این که چرا این آدم ها با چنین تیپ و شخصیت های متفواتی چنین رفاقت قدیمی و سنگینی با هم دارند. این که چطور این آدم ها توانسته اند زندگی شان را ول نمایند و برای روز های طولانی پیش دنیا بمانند. درباره خود دنیا و زندگی درویش مآبانه اش هم اطلاعات کمی به ما داده می گردد. همانطور که گفته شد تعلیق های داستان هم کم است. در این حد که دو تا از رفقا اختلاف شدید دارند و... (تعریفش نمی کنم تا قصه را لو نداده باشم). راستش شخصا با صحنه های رویای دنیا و آن گروه موسیقی وسط جنگل هم ارتباطی برقرار نکردم و بیشتر ژانگولربازی بود تا چیز دیگر.

تماشای دنیا با من برقص در فیلیمو

حرف نگفته ای باقی مانده؟ | جامانده های دنیا...

• سروش صحت در اولین فیلمش حتی از سروش سریال ساز هم جلوزده. فیلمی که هم خوش ساخت و سینمایی باشد و منتقدان سینما را راضی کند و هم برای تماشاگرانش خوشایند باشد، قطعا مایه افتخار کارگردان است.
• فیلمنامه را خود سروش صحت به همراه ایمان صفایی نوشته اند و ظرفیت این را داشته که تبدیل به یک سریال یا حداقل مینی سریال گردد. در آن محیط و با این بازیگران حتما کار می گرفت. باید بهشان تبریک گفت که وسوسه نشده اند و فیلم را برای تبدیل شدن به سریال کش نداده اند.

• رابطه پژمان جمشیدی (رضا) با خواهر دنیا (بهار کاتوزی) با وجود بانمک بودن و استقبالی که از طرف تماشاگر از آن می گردد، به کل فیلم نچسبیده و انگار برای جذاب تر کردن داستان طراحی شده (که خب شده، اما این را نباید جیغ بزند)! پژمان به عنوان دون ژوان جمع جای پرداخت بیشتری داشت.
• فیلمی که اینقدر بدون لکنت و شیرین روایتش را تعریف می نماید چه نیازی به نماد هایی مثل آن گروه موسیقی آویزان از درخت ها دارد. از آن روی اعصاب تر مینی بوسی است که هی می رود و می آید بدون آن که کسی را ببرد یا بیاورد. بله متوجهیم که نقش سمبلیک مینی بوس چیست، اما واقعا فیلمی که اینقدر سر کیف است چرا...
• راستش از همین نما ها هم معلوم است که به بازیگران در پشت صحنه خوش گذشته. راستش در طول فیلم مدام با این وسوسه روبرو بودم که فیلمی از پشت صحنه ها ببینم. معلوم است که صحت بچه های گروهش را به اردوی باحالی برده و نتیجه اش را هم گرفته.
• شاید دنیا با من برقص فیلم محبوب خیلی ها نباشد، اما بعید است کسی از دیدن آن پشیمان گردد. همین!

فیلم دنیا با من برقص | ساخته سروش صحت | پخش: از فیلیمو

تماشا و دانلود جدید ترین فیلم های ایرانی در فیلیمو https://www.filimo.com/iranian