گیاهخواری چیست؟ - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، گیاهخواران گوشت، مرغ و ماهی نمی خورند. گیاهخواران مطلق، سایر فرآورده های حیوانی و فرآورده های تهیه شده از تخم مرغ، لبنیات، عسل، چرم، پشم، ابریشم، لوازم آرایشی و صابون های تهیه شده از تشعشعات حیوانی را استفاده نمی نمایند.

گیاهخواری چیست؟

گیاهخواران گوشت، مرغ و ماهی نمی خورند. گیاهخواران مطلق، سایر فرآورده های حیوانی و فرآورده های تهیه شده از تخم مرغ، لبنیات، عسل، چرم، پشم، ابریشم، لوازم آرایشی و صابون های تهیه شده از تشعشعات حیوانی را استفاده نمی نمایند.

چرا گیاهخواری؟

افراد به دلایل گوناگونی گیاهخواری را انتخاب می نمایند. به طور مثال، به دلیل برخورداری از سلامت یا حفظ محیط زیست و یا به دلایل اخلاقی. بعضی گیاهخواران معتقدند هنگامی که گاو شیرده یا مرغ های تخم گذار به منظور فراوری بسیار پیر هستند، گوشت آنها فروخته می گردد و گوساله های نر شیر فراوری نمی نمایند و آنها بیشتر برای استفاده از گوشت و سایر فرآورده هایشان پرورش داده می شوند. بعضی از افراد از این فرآورده ها پرهیز می نمایند که به دلیل شرایط مرتبط با فراوریشان است. بسیاری از گیاهخواران، این روش زندگی را انتخاب می نمایند برای اینکه انسانیت و حفظ طبیعت را توسعه دهند. آنها می دانند که کامل نیستند اما معتقدند که مسوول اند تا پروتئین بیشترین کوشش شان را بنمایند و در عین حال درباره دیگران داوری نمی نمایند.

تغذیه گیاهخواران

از نظر تغذیه ای، رژیم گیاهخواری متنوع به نظر می رسد. رژیم گیاهی متنوع و سالم، میوه ها، سبزی ها مقادیر فراوانی سبزی های برگ سبز، فرآورده های غلات کامل، مغزها، دانه ها و حبوبات را شامل می گردد. تامین احتیاج پروتئینی در یک رژیم گیاهخواری در صورتی که دریافت کالری به اندازه کافی باشد، کار بسیار ساده ای است. معین بسیار دقیق اندازه پروتئین احتیاج نیست. تنها راهکار، داشتن یک رژیم غذایی متنوع است. تقریبا تمام مواد غذایی به غیر از الکل، قند و شکر و چربی ها منابع خوب پروتئین ها هستند و منابع گیاهی آن شامل سیب زمینی، نان تهیه شده از غلات کامل، برنج، کلم بروکلی، اسنفناج، بادام، نخود سبز، نخود، کره بادام زمینی، توفو (خمیر سویا که سفید و پنیر مانند است)، شیر سویا، عدس، کلم برگ می باشد. برای مثال، اگر اجزای لیست غذایی روزانه شما شامل موارد زیر باشد، شما رژیم پیشنهادی مجاز روزانه به منظور تامین پروتئین مورد احتیاج یک مرد بالغ را رعایت نموده اید: یک فنجان جوی دو سر، یک فنجان شیر سویا، دو برش نان تهیه شده از گندم کامل، یک نان بیگل (نان حلقه ای شکل و سفت)، دو قاشق غذاخوری کره بادام زمینی، یک فنجان لوبیای پخته شده، پنج انس توفو، دو قاشق غذاخوری بادام، یک فنجان کلم بروکلی و یک فنجان برنج قهوه ای.

چربی

رژیم های گیاهخواری، بدون کلسترول و عموما کم چرب هستند. بنابراین پیروی از رژیم گیاهخواری این امکان را فراهم می آورد تا به پیشنهادهای داده شده مربوط به کاهش خطر بیماری های مزمن مهم از قبیل بیماری قلبی و سرطان عمل کنیم. غذاهای غنی از چربی، آنهایی که باید با صرفه جویی مصرف شوند شامل روغن ها، مارگارین، مغز ه ها، کره مغزها، کره دانه ها، آوکادو و نارگیل هستند. ویتامین D در رژیم غذایی گیاهخواری یافت نمی گردد اما در بدن انسان تحت تاثیر نور آفتاب ساخته می گردد. حداقل 10 تا 15 دقیقه آفتاب تابستان روی دست ها و صورت دو تا سه بار در هفته به منظور فراوری ویتامین D مورد احتیاج بزرگسالان مورد احتیاج است. کلسیم مورد احتیاج به منظور تحکیم استخوان ها در سبزی های برگ سبز تیره، توفوی فرآوری شده با سولفات کلسیم و بسیاری از غذاهایی که از طریق گیاهخواران خورده می گردد، موجود است. احتیاجهای کلسیم افرادی که از رژیم کم پروتئین پیروی می نمایند یعنی رژیم های غذایی بر اساس پروتئین گیاهی گاهی اوقات ممکن است پایین تر از افرادی باشد که از پروتئین بیشتری استفاده می نمایند مثل رژیم غذایی گوشتخواران. در هر حال، بسیار مهم است که گیاهخواران غذاهای غنی از کلسیم بخورند و یا از مکمل کلسیم روزانه استفاده نمایند. سایر منابع کلسیم شامل: بامیه، دانه کنجد، برگ شلغم، لوبیای سویا، انجیر، تمپه (مخلوط خمیر سویا و قارچ که پروتئین فراوان دارد)، کره بادام، ملن بروکلی، باک چوی (نوعی کلم برگ چینی)، ماست سویای تجاری (صنعتی) است. پیشنهاد دریافت کلسیم برای بالغان 19 تا 50 سال، 1000 میلی گرم در روز است. اسیداگزالیک موجود در اسفناج، ریواس، چغندر و برگ چغندر، با کلسیم ترکیب می گردد و جذب آن را کاهش می دهد. کلسیم از سایر سبزی های برگ سبز تیره به خوبی جذب می گردد.

روی

رژیم های گیاهخواری می توانند روی مورد احتیاج بدن را در سطوح نزدیک به اندازه مورداحتیاج یا حتی بالاتر را تامین نمایند. روی در غلات، حبوبات و مغزها یافت می گردد.

آهن

انواع لوبیاهای خشک و سبزی های برگ سبز تیره منابع خوب آهن هستند، جذب آهن به طور قابل توجهی با خوردن غذاهای حاوی ویتامین C همراه با غذاهای حاوی آهن افزایش می یابد.

منابع آهنی

لوبیای سویا، عدس، سیاه شیره، لوبیا قرمز، نخود، لوبیای چشم بلبلی، چغندر برگی، تمپه، آب آلو (بخارا)، برگ چغندر، دانه کنجد کوبیده، نخود فرنگی، انجیر، بلغور، بوک چوبی، کشمش، هنداونه، ارزن، کلم از منابع آهن هستند.

ویتامین B12

اندازه احتیاج به ویتامین B12 بسیار اندک است. منابع غیرحیوانی شامل مخمر تغذیه ای T6635 Red star به اسم فرمول حمایتی (مکمل) گیاهخواری شناخته شده است (حدود 2 قاشق چای خوری از آن اندازه مورداحتیاج بزرگسالان را تامین می نماید). به خصوص برای زنان باردار شیرده، نوزادان و بچه ها که ویتامین B12 در رژیم غذایی شان باید موجود باشد، بسیار حایز اهمیت است. مواد غذایی متعددی با ویتامین B12 غنی شده اند اما گاهی اوقات شرکت ها آنچه را انجام می دهند، تغییر می دهند. بنابراین همواره برچسب های غذایی را به دقت بخوانید. تمپه، میسو (خمیر سویا و نمک و غلات تخمیر شده احتیاج غذای ژاپنی است)، جلبک دریایی دارای برچسبی هستند که محتوای بالای ویتامین B12 را در آنها نشان می دهد. به هر حال، این قبیل محصولات منابع قابل دسترس ویتامین نیستند، به این دلیل که میزان ویتامین B12 موجود بستگی به نوع فرآوری ماده غذایی دارد. سایر منابع ویتامین B12 شامل شیر سویای غنی شده، هم سنخ های گوشت که با ویتامین B12 غنی شده باشند و مکمل ویتامین B12 است. مکمل هایی وجود دارند که حاوی فرآورده های حیوانی نیستند. گیاهخوارانی که گیاهخوار مطلق نیستند می توانند ویتامین B12 مورد احتیاج خود را از لبنیات و تخم مرغ به دست آورند.

منبع: http://www.salamat.com

/ن

منبع: راسخون