گل به خودی؛ روایت حسرت بچه هایی که در انتظار والدینشان هستند

به گزارش وبلاگ اسبیکو، تهران (پانا) - کارگردان فیلم گُل به خودی می گوید با فیلم های امیر نادری و مجید مجیدی عاشق سینما شده است و به همین علت علاقه داشته است در نخستین تجربه سینمایی اش ادای دینی به این گونه سینمایی داشته باشد.

گل به خودی؛ روایت حسرت بچه هایی که در انتظار والدینشان هستند

احمد تجری، کارگردان و فیلم نامه نویس فیلم گُل به خودی که یکی از فیلم های اکران نوروزی در امسال بود درباره ایده اصلی شکل گیری فیلم نامه این فیلم به پانا گفت: قصه فیلم گُل به خودی براساس یک داستان واقعی شکل گرفته است. زمانی با دوستی برای عیادت به بچه های بی سرپرست رفته بودیم. به آنجا که رسیدیم اتفاق جالبی افتاد وقتی در حیاط قدم می زدیم متوجه شدیم تعدادی از این بچه ها از پنجره به بیرون خیره شده اند. از مربی شان ماجرا را پرسیدم و تعریف کرد که این بچه ها هر فرد جدیدی که وارد آنجا می گردد، دائم نگاه می نمایند و فکر می نمایند آن افراد خانواده آنها هستند و امید دارند پدر و مادرشان دنبالشان بیایند و آن ها را با خود ببرند. من پس از این ملاقات و به خاطر این موضوع چندین شب خواب و خوراک نداشتم. نکته اینجا بود که این بچه ها سال ها در آن شرایط زندگی می نمایند و همچنان امیدشان را از دست نداده اند در ادامه همراه همکارم خانم قهرمانی قصه اش را نوشتیم و فیلم نامه شد تا دینی که به این بچه ها داریم را تا حدی ادا نموده باشیم.

احمد تجری درباره ساخت اولین فیلم سینمایی اش گفت: گل به خودی اولین تجربه کارگردانی فیلم سینمایی حرفه ای من بود البته قبل از این فیلم چند فیلم ویدئویی ساخته بودم که در جشنواره های مختلف نیز حضور داشت و جوایزی را نیز گرفته بودم اما به عنوان اثری که پروانه ساخت سینمایی گرفته بود گل به خودی نخستین تجربه ام بود که در جشنواره فجر نیز حضور داشت.

وی توضیح داد: دوست داشتم به عنوان اولین تجربه فیلم سینمایی حرفه ای سراغ فیلم کودک بروم. مخاطب فیلم های ویدئویی من بزرگ سال بودند ولی دوست داشتم فیلم کودکی برای کودک و نوجوان انجام دهم زیرا خود ما به واسطه فیلم های کودک دهه شصت عاشق سینما شدیم.

تجری با اشاره به این مطلب که در زمان اوج کرونا ساخت فیلم گل به خودی را دنبال نموده است، گفت: در شرایط کرونا این فیلم را ساختیم و مقداری شرایطمان سخت بود چون در اوج کرونا فیلم برداری کردیم و حجم زیادی از کودک و نوجوان همواره در کنار ما بودند. ما حدود 150 بازیگر اصلی و فرعی در پرورشگاه داشتیم و کار کردن با بچه ها بسیار سخت بود زیرا آن ها شیطنت هایی داشتند که البته تمامش برای من مجذوب کننده بود اما این امر در سختی کار و مسائل کرونا مصائب ما را دوچندان کرد ولی با تمام تلاشی که کردیم و حفظ پروتکل ها توانستیم به نحو احسن کار را به پایان رسانده و در سی جلسه فیلم برداری کنیم.

وی درباره نحوه انتخاب بازیگران کودک این فیلم، گفت: این فیلم در ژانر اجتماعی برای کودک و نوجوان ساخته شده است و در واقع یک رئال عروسکی، موزیکال و فانتزی است که کمتر در ایران ساخته شده است. در این فیلم بعضی از بازیگران ما عروسک هستند. به طورکلی در انتخاب بازیگران کودک سعی شد تلفیقی از بچه های کم تجربه و باتجربه داشته باشیم.

تجری با اشاره به کمبود بازیگر مناسب در سنین کودک و نوجوان گفت: ما بازیگر کودک و نوجوان در سینمای ایران بسیار کم داریم. برای نقش اصلی کودک فیلم ابوالفضل رجبی را انتخاب کردم که در سریال مرکز بود و بعلاوه رایان سرلک که در زیرخاکی درخشیده بود. در ادامه بین بچه هایی که تجربه بازی نداشتند تست گرفتیم و کنار این بچه ها گذاشتیم. برای نقش های بزرگ سالان شقایق فراهانی انتخاب ما بود که نقش را پذیرفتند و البته نقش متفاوتی ایفا می نماید.

تجری ادامه داد: شقایق فراهانی در بخشی از فیلم نقش مرد را ایفا می نماید و در بخشی از فیلم زن است و انتخاب های دیگر ما نسیم ادبی بود که در این پروژه حضور داشت. در ادامه کار به خواننده احتیاج داشتیم که نقش خودش را ایفا نمایند. این فرد هم از گروه پازل بند انتخاب شد در واقع توانستیم اولین انتخاب هایی که برای حضور بازیگران در این فیلم را داشته باشیم برسیم و مسئله ای از این بابت نداشتیم.

تجری بعلاوه درباره سختی ها و شرایطی که برای ساخت فیلمش تجربه نموده بود، اظهار کرد: فیلم برداری در تهران بود، کار پرلوکیشنی بود و باید چندین لوکیشن انتخاب می شد. در واقع خانه ای که محل نگهداری بچه ها کار بود و چندین خارجی و مراکز بازی و پارک ها و مراکز خرید همه باعث شد کار باشد. دغدغه محل نگهداری بچه ها بی سرپرست را داشتیم که با نامه نگاری هایی که با بهزیستی داشتیم، مکانی انتخاب شد و در نهایت تغییرات و بازسازی هایی در آن محل داشتیم.

احمد تجری در ادامه درباره الگوهای نویسندگی و کارگردانی اش نیز گفت : الگویم در نویسندگی و کارگردانی با سینمای امیر نادری و بعلاوه فیلم های سازدهنی و باشو غریبه کوچک و کاره ای آقای بیضایی با سینما آشنا شدم. با بچه های آسمان آقای مجیدی عاشق سینما شدم و خودم به شدت کارهای مرضیه برومند را دوست دارم بخصوص برای مخاطب کودک و نوجوان و آقای کیومرث پوراحمد که به شدن خاطراتی برای ما ساختند در دوران کودکی مان که همچنان اثرگذار است و الگوی من این دو عزیز هستند و امیدوارم بتوانم برای نسل کنونی کودک و نوجوان اثرگذار باشم و کارهای من را بچه ها ببینند و بپسندند. البته آقای پوراحمد در تجربه گل به خودی مشاور بودند و بسیار از تجربه های ایشان استفاده کردم.

یادآور می گردد، گُل به خودی به کارگردانی احمد تجری و تهیه نمایندگی علی قائم مقامی از جمله فیلم هایی است که با موضوع کودک و نوجوان در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر شرکت کرد. فیلم نامه این اثر نوشته مشترک احمد تجری و لاله قهرمانی است و فضایی عروسکی موزیکال دارد. داستان گُل به خودی قصه آمال و آرزو های تعدادی کودک است که در پرورشگاه زندگی می نمایند و به یاری چند عروسک وارد ماجرا هایی فانتزی و مجذوب کننده می شوند.

فیلم گل به خودی در اکران نوروزی به روی پرده نقره ای رفت اما نتوانست فروش خوبی داشته باشد.

منبع: خبرگزاری پانا

به "گل به خودی؛ روایت حسرت بچه هایی که در انتظار والدینشان هستند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "گل به خودی؛ روایت حسرت بچه هایی که در انتظار والدینشان هستند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید