تزریق داخل وریدی داروها در خانه بوسیله افراد آموزش ندیده می تواند خطرناک باشد - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، تزریق های داخل وریدی داروها عموما باید مراکز پزشکی مانند بیمارستان ها انجام شود، اما امروزه میلیون ها نفر درمان های داخل وریدی را در خانه دریافت می کنند و یک بررسی نو نشان می دهد که شمار کافی افراد تعلیم دیده برای مراقبت از عفونت های بالقوه خطرناکی که ممکن است به این علت رخ دهد، وجود ندارند.

به گزارش وبلاگ اسبیکو به نقل از هلث دی نیوز تزریق های داخل وریدی داروها عموما باید مراکز پزشکی مانند بیمارستان ها انجام شود، اما امروزه میلیون ها نفر درمان های داخل وریدی را در خانه دریافت می کنند و یک بررس نو نشان می دهد که شمار کافی تعلیم دیده برای مراقبت از عفونت های بالقوه خطرناک داخل وریدی وجود ندارد.

دکتر سارا کلر، استادیار بیماری های عفونی در دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز در بالتیمور در مریلند آمریکا می گوید هیچ پروتکل استانداردی برای آموزش پرستاران مراقبت خانگی، مراقبان یا خود بیماران درباره چگونگی زیر نظر داشتن و گزارش کردن نشانه های عفونت وجود ندارد.

کلر می گوید در حال حاضر بیماران بیشتری نسبت به 10 تا 20 سال پیش درمان ها خانگی داخل وریدی دریافت می کنند و داشتن توانایی زیر نظر گرفتن عوارض به شیوه ای معتبر و استانداردشده بسیار مهم خواهد بود.

انجمن ملی انفوزیون (تزریق داخل وریدی داروها) خانگی آمریکا می گوید بیش از 3 میلیون بیمار در سال 2019 درمان داخل وریدی دریافت کردند که افزایشی 300 درصدی را نسبت به سال 2008 نشان می دهد.

دکتر آرون گلات، رئیس بخش بیماری های عفونی در مونت سینایی ناسائو در اوشن ساید در نیویورک می گوید: افراد دیگر برای درمان داخل وریدی شش هفته در بیمارستان نمی مانند. آنها در حالیکه آنژیوکت یا کاتتر در وریدهایشان قرار داده شده است، به خانه فرستاده می شوند و درمانشان را به صورت سرپایی دریافت می کنند و معمولا یا خودشان یا یک پرستار خانگی موقت دادن دارو را انجام می دهد.

آنتی بیوتیک ها، داروهای شیمی درمانی، مایع درمانی، مواد مغذی و شماری از دیگراز داروها به طور معمول ممکن است برای تجویز داخل وریدی در خانه تجویز شوند.

تزریق داخل خانه می تواند ایمن تر باشد

به گفته دکتر گلات، این تجویز داخل وریدی در خانه می تواند ایمن تر و بهتر از درمان در بیمارستان باشد.، چرا که بیمارستان مرکز باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک ها است. بنابراین برای بیماران بسیار بهتر است که در خانه بمانند.

اما مشکل این است که افرادی که تزریق داخل وریدی را در خانه انجام می دهند، اغلب مقدار بالایی از آموزش یا تجربه فنی را ندارند.

بیمارستان ها از دهه ها پیش خطر مداوم عفونت های همراه با تزریق های داخل وریدی را شناخته اند. محل تزریق داخل وریدی ممکن است دچار عفونت شود و آنژیوکت ممکن است عفونت های وخیمی را به داخل جریان خون بیمار بفرستد و زندگی او را به خطر بیندازد.

این پژوهشگران می گویند تا یک چهارم افرادی که در نتیجه تزریق ها داخل وریدی دچار عفونت خونی می شوند، ممکن است بمیرند.

دکتر کلر می گوید: هر زمانی که یک وسیله پلاستیکی یا فلزی از بیرون از بدن وارد آن می شود، به خصوص به یک رگ خونی عمده وارد می شود، می تواند راهی برای ورود باکتری و سایر عفونت ها باشد.

خطر عفونت های خونی

به گفته کلر، کارهای زیادی در 25 سال گذشته برای تعیین شیوه های کاهش خطر عفونت های ناشی از این نوع وسائل اجرا شده است و در نتیجه در طول سال ها این نوع عفونت ها تا بیش از 50 درصد کاهش یافته اند.

بخشی از این کار تدوین تعریف های مشروح برای توصیف عفونت های مربوط به تزریق های داخل وریدی است، به خصوص عفونت های جریان خون مرتبط با وریدهای مرکزی (CLABSI ) است.

سپس کارکنان بیمارستان برای اجرای این دستورالعمل ها و زیر نظر داشتن نشانه های عفونت های داخل وریدی آموزش می بینند.

اما این پژوهشگران دریافتند که این آم وزش ها به افرادی که در خانه درمان داخل وریدی دریافت می کردند، توسعه نیافته اند.

کلر و همکارانش برای بررسی نو با 21 نفر از پرستاران خانگی از پنج بنگاه بزرگ درمان داخل وریدی خانگی مصاحبه کردند. این بنگاه ها بیماران را در 13 استان آمریکا و واشینگتن دی سی درمان می کنند. از این کارکنان درباره آموزشی که درباره نظارت بر عفونت دریافت کرده اند و راه های احتمالی ارتقای آن سؤال کردند.

این پژوهشگران دریافتند که بسیاری از این کارکنان که وظیفه مراقبت از این عفونت ها را به عهده دارند، هیچ آموزش رسمی درباره چگونگی شناسایی CLABSI ندارند. در عوض، آنها معمولا در حین کار در این باره آموزش می بینند و بر تجربیات قبلی شان اتکا می کنند یا مطالبی را از اینجا و آنجا در کنفرانس ها یاد می گیرند.

آموزش مراقبان خانگی ضروری است

این پژوهشگران می گویند به جز راه حل های درازمدت مانند آموزش مراقبان خانگی با همان پروتکل هایی که در محیط هایی بیمارستانی به کار می روند، بیماران ومراقبان باید فعالانه از پزشکان و پرستاران درباره چگونگی شناسایی نشانه های عفونت و نیز پیشگیری از عفونت های مرتبط با تزریق داخل وریدی پرس وجو کنند.

دکتر کلر می گوید: اگر بیش از یک شخص از بیمار مراقبت می کند، از پرستاری که برای تزریق داخل وریدی آمده است، بخواهید که کارهای هر یک از مراقبان بالقوه را مشاهده کند و اطمینان حاصل کنید همه کارها را درست انجام می دهند.

او همچنین استفاده از چک لیست ضمن مراقبت از بیمار توصیه می کند تا اطمینان حاصل شود همه اقدامات لازم به ترتیب اجرا شده است.