مریخ ممکن است هرگز قابل سکونت نباشد - وبلاگ اسبیکو

به گزارش وبلاگ اسبیکو، مریخ یک سیاره بسیار کوچک است. قطر آن کمی بیش از نصف زمین است و فقط یک دهم جرم سیاره ما را دارد. مریخ به علت حجم فشرده اش، ممکن است هرگز فرصتی برای حفظ سطح آبکی خود نداشته باشد.

تحقیقات نو نشان می دهند مریخ ممکن است بر خلاف آنچه تصور می گردد، آن قدر کوچک باشد که هرگز قابل سکونت نباشد. بسیاری از تحقیقات سیاره ای نشان می دهند زمانی آب در مریخ در جریان بوده است، حتی اگر امروز آب نداشته باشد؛ اما این که چرا مریخ نمی تواند دریاچه ها و مخازن خود را حفظ کند و زمین های خشک و صخره ای فعلی خود را از دست بدهد، هنوز یک سوال باز است.

اگرچه تحقیقات نو نشان می دهند این امر به مقدار مربوط می گردد.

مریخ یک سیاره بسیار کوچک است. قطر آن کمی بیش از نصف زمین است و فقط یک دهم جرم سیاره ما را دارد. مریخ به علت حجم فشرده اش، ممکن است هرگز فرصتی برای حفظ سطح آبکی خود نداشته باشد. تحقیقات نو نشان می دهند مقدار کوچک و گرانش ضعیف مریخ، فرار آب از جو نازک سیاره و حرکت به فضا را آسان تر نموده است. این یافته ها در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شدند.

کان وانگ، دانشمند سیاره شناسی در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس و نویسنده ارشد مقاله، در بیانیه ای اعلام نمود: سرنوشت مریخ از ابتدا مشخص شد. احتمالا آستانه ای در مقدار مورد احتیاج سیارات سنگی برای حفظ آب کافی برای امکان سکونت و تکتونیک صفحه، با جرمی بیشتر از مریخ وجود دارد.

تیم تحقیقاتی 20 شهاب سنگ مریخ و سطوح فرار پتاسیم را آنالیز کردند. به این علت که ایزوتوپ های پتاسیم می توانند مانند یک ردیاب عمل نمایند تا نشان دهند که آب احتمالا چگونه روی سطوح سیاره ای واکنش نشان می دهد. شهاب سنگ هایی که آن ها آنالیز کردند بین 200 میلیون تا 4 میلیارد سال سن داشتند. تجزیه و تحلیل شهاب سنگ ها با این سن های مختلف به آن ها این امکان را داد تا دریابند چگونه سطوح پتاسیم و سطح آب به صورت پروکسی در طول زمان تغییر نموده است.

آن ها دریافتند هنگام شکل گیری منظومه شمسی، مریخ عناصر خود را با سرعتی بیش از زمین، اما با سرعت کمتری از ماه از دست داد. وانگ گفت: داده های این تیم حتی در قدیمی ترین شهاب سنگ ها نیز این روند را تشریح نموده و نشان می دهند که آب مریخ تقریبا بلافاصله آغاز به تخلیه نموده است.

یافته های نو می توانند به ستاره شناسان آینده در جست و جوی حیات یاری نمایند. اگر مقدار سیاره بتواند به طور قابل اعتمادی وجود آب را پیش بینی کند، آن گاه می تواند به دانشمندان سیاره شناسی یاری کند تا به سرعت و به راحتی نامزد های نامحتمل را رد نمایند. وانگ در بیانیه ای اعلام نمود: مقدار یک سیاره فراخورشیدی یکی از پارامتر هایی است که به راحتی قابل تشخیص است. بر اساس مقدار و جرم، اکنون می دانیم که آیا یک سیاره فراخورشیدی کاندیدای حیات است؛ زیرا یک عامل مشخص نماینده درجه اول برای فرار، مقدار است.

بروس مکینتاش، معاون مؤسسه فیزیک ذرات و کیهان شناسی دانشگاه استنفورد، در این باره گفت: این احتمالا نشان دهنده محدودیت کمتری در مقدار برای یک سیاره است که واقعا قابل سکونت باشد. درک این حد پایین مهم است، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد سیارات کوچک رایج تر از سیارات بزرگ هستند؛ بنابراین اگر سیارات کوچک خشک باشند، دنیا های بالقوه قابل سکونت کمتری از آنچه فکر می کردیم، وجود دارد.